การทำงานของระบบเพิ่มความชื้นแบบดั้งเดิมในห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นคงที่

กระบวนการเพิ่มความชื้นในห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นคงที่ได้รับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ทำให้ประสิทธิภาพดีขึ้นมาก เมื่อเทียบกับวิธีการเพิ่มความชื้นในปัจจุบัน ระบบแบบดั้งเดิมมีข้อจำกัดอะไรบ้าง? วันนี้เราจะมาทำความเข้าใจกระบวนการเพิ่มความชื้นแบบเดิมของอุปกรณ์ทดสอบนี้กัน

หลักการเพิ่มความชื้นแบบดั้งเดิม
กระบวนการเพิ่มความชื้นคือการเพิ่มความดันไอน้ำในระบบ วิธีการแบบดั้งเดิมคือการพ่นน้ำไปที่ผนังด้านในของห้องทดสอบ โดยควบคุมอุณหภูมิน้ำเพื่อควบคุมความดันไอน้ำอิ่มตัว ที่ผนังห้องจะมีพื้นที่ผิวน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งไอน้ำจะกระจายตัวเข้าไปในห้องเพื่อเพิ่มความชื้นสัมพัทธ์

ระบบนี้ใช้ “ปรอทสัมผัสไฟฟ้า” ในการควบคุมความชื้น แต่มีข้อเสียหลายประการ เช่น:

การตอบสนองช้า โดยเฉพาะในระบบที่มีถังน้ำร้อนขนาดใหญ่ ทำให้ควบคุมอุณหภูมิน้ำได้ไม่ดี
ใช้เวลาปรับตัวนาน และไม่สามารถตอบสนองความต้องการเพิ่มความชื้นแบบรวดเร็ว (เช่น ในการทดสอบสลับความชื้น-ร้อน)
ปัญหาน้ำกระเด็น เมื่อพ่นน้ำไปที่ผนัง อาจมีน้ำกระเด็นไปโดนตัวอย่าง ส่งผลให้ตัวอย่างปนเปื้อนหรือผลการทดสอบคลาดเคลื่อน
จุดเด่นของระบบแบบดั้งเดิม
แม้จะมีข้อจำกัด แต่ระบบนี้ก็ยังมีข้อดีบางประการ เช่น:

ความชื้นค่อนข้างคงที่ แม้กระบวนการควบคุมจะช้า แต่ความชื้นในห้องไม่แกว่งมาก เหมาะสำหรับการทดสอบความชื้นคงที่
ไอน้ำไม่ร้อนเกิน และไม่เพิ่มความร้อนส่วนเกินให้ระบบ
เหตุผลที่ระบบแบบดั้งเดิมถูกแทนที่
เมื่อการทดสอบเปลี่ยนจาก “ความชื้นคงที่” เป็น “ความชื้นสลับร้อน-ชื้น” ระบบต้องการความสามารถเพิ่มความชื้นที่เร็วขึ้น วิธีการแบบเดิมจึงไม่ตอบโจทย์อีกต่อไป ปัจจุบันจึงหันมาใช้:

ระบบเพิ่มความชื้นด้วยไอน้ำ
ระบบถาดน้ำตื้น
หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับอุปกรณ์ทดสอบนี้ สามารถติดต่อฝ่ายบริการลูกค้าออนไลน์ของเราได้ตลอดเวลา!

(หมายเหตุ: ห้องทดสอบอุณหภูมิและความชื้นคงที่ใช้ในอุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์, ยานยนต์, การบิน และการวิจัยวัสดุ เพื่อทดสอบความทนทานต่อสภาพแวดล้อมต่างๆ)